Lupinemeel - bio

Details over lupinemeel

Wat is lupinemeel?

Met zijn Latijnse naam, Lupinus albus,is lupine een peulvrucht met een zeer hoog eiwitgehalte (hoger dan dat van gekweekte eiwithoudende gewassen, zelfs soja: 40% voor lupinebonen tegenover 30% voor sojabonen), vezels, tocoferol(een antioxidant) en essentiële vetzuren. Markal lupinemeel wordt verkregen uit gemalen zoete witte lupine (Lupinus albus) zaden, waardoor een lichtgeel meel met een specifieke geur en smaak ontstaat dat kan worden gebruikt bij de bereiding van pudding, gebak (amandelcrèmes, geel gebak, enz.), brood (speciaal brood, toast, enz.), koekjes, enz. In combinatie met andere meelsoorten kan het gedeeltelijk eieren of boter vervangen in gebak. Lupinemeel kan ook gebruikt worden om heerlijke veloutés, soepen of sauzen te maken door het te verdunnen in water of groentebouillon en er bijvoorbeeld havermeel of zoete groenten (wortelen en uien) of enkele geurige paddenstoelen (maïtaké, blazei, trompettes, shiitake, de Paris...) aan toe te voegen.

Lupine, een geneeskrachtige plant

Witte lupinen worden van oudsher gebruikt als voedsel, maar ook als geneeskrachtige plant, vooral voor huidproblemen. De bloem wordt gebruikt voor zijn oplossende, verzachtende en verzachtende eigenschappen en wordt gebruikt als kompres om abcessen en steenpuisten te behandelen. Vroeger werd het ook gebruikt om reumatische pijnen en longverkoudheid te verlichten. Nu heeft een Spaans-Italiaans onderzoek het antidiabetische potentieel van een glycoproteïne uit lupinezaden aangetoond.

Veel soorten lupine

Er zijn veel verschillende soorten lupine, waarvan de meeste zaden 1 tot 2% bittere alkaloïden bevatten, die giftig zijn en behandeld moeten worden om ze geschikt te maken voor consumptie. Zoete witte lupinezaden bevatten daarentegen geen alkaloïden en zijn daarom ideaal voor consumptie. Helaas hebben witte lupinen een lage opbrengst per hectare (22 kwintaal per hectare vergeleken met 80 of 100 voor andere soorten) en dit heeft invloed op hun prijs.

Waar komt lupinemeel vandaan?

Europese Unie, verwerkt in Oostenrijk

Ingrediënten: zoete witte lupine* * ingrediënten van gecontroleerde biologische landbouw

Wat zijn de voordelen van lupinemeel?

Hoe gebruik je lupinemeel

• Vervaardiging: reinigen, warmtebehandeling, koelen, pellen (de niet-eetbare schil van de korrel verwijderen), sorteren en mechanisch malen van de zaden, sorteren en verpakken van het verkregen meel.
• Preventieve anti-allergene maatregelen van MARKAL:
  * het verpakkingsschema wordt bepaald in functie van de allergenen
  * volledige reiniging na elk product
  * extra reiniging aan het einde van de shift door een gespecialiseerd bedrijf.

Kenmerken van lupinemeel

Voedingswaarden per 100 g

• energie: 1399 kJ / 335 kcal
• vet: 7 g waarvan verzadigde vetzuren: 2 g
• koolhydraten: 13 g waarvan suikers: 3 g
• voedingsvezels: 32 g
• eiwit: 39 g
• zout: 0,01 g

In de eiwitsamenstelling van peulvruchten (behalve in het geval van gele soja ) komen bepaalde essentiële aminozuren, met name methionine, in lage hoeveelheden voor. Daarom moeten peulvruchten worden gecombineerd met andere eiwitbronnen zoals (pseudo)granen (rijk aan methionine en arm aan lysine) of zaden en noten, die essentiële eiwitten hebben die die van peulvruchten bijzonder goed aanvullen (arm aan methionine en rijk aan lysine).

Hoe moet lupinemeel gebruikt worden?

Culinaire peulvruchten bieden een gezondheidsfactor die niet over het hoofd gezien mag worden. Een gezondheidsaanbeveling is om peulvruchten vaak te eten als vervanging voor vlees.

Gedroogde peulvruchten zijn rijk aan koolhydraten (in de vorm van zetmeel), eiwitten, mineralen (fosfor, kalium, magnesium, mangaan, ijzer), vezels en vitaminen (B1, B9, E) en zijn vetarm en cholesterolvrij. Hun vezelgehalte maakt ze bijzonder verzadigend, perfect voor afslankdiëten. Dankzij hun proteïne- en vezelgehalte verteren hun koolhydraten zeer traag (lage glycemische index), waardoor ze ideaal zijn voor diabetici.

Sommige studies hebben regelmatige consumptie van peulvruchten in verband gebracht met een reeks gezondheidsvoordelen, zoals een betere diabetescontrole, een verminderd risico op hart- en vaatziekten en een verminderd risico op darmkanker.

Er zijn zowel schadelijke als heilzame bestanddelen gevonden in peulvruchten. Hun fytochemische verbindingen, zoals lectines en saponinen, kunnen de biologische beschikbaarheid van bepaalde voedingsstoffen verminderen, maar onderzoekers beweren dat in een context (zoals het Westen) waar er een overvloed en diversiteit aan voedingsmiddelen is en voedingstekorten zeldzaam zijn, dit effect weinig invloed heeft op de gezondheid. Sterker nog, de afgelopen jaren heeft in vitro en dierlijk onderzoek de consumptie van deze verbindingen zelfs in verband gebracht met bepaalde voordelen, zoals een vermindering van de groei van kankercellen en een verbetering van het lipidenprofiel in het bloed.

Voorzorgsmaatregelen bij het gebruik van lupinemeel

• Als je niet gewend bent om peulvruchten of vezelrijk voedsel te eten, kun je ze het beste geleidelijk introduceren omwille van je spijsvertering.
• Bewaar het op een koele, droge plaats, uit de buurt van licht, in een goed gesloten verpakking.
• Allergieën voor lupinen zijn waargenomen met bepaalde ongewenste effecten: spijsverteringsproblemen, rinitis, eczeem, urticaria, hart- en ademhalingsproblemen, oedeem van de lippen en in ernstige gevallen zelfs een anafylactische shock.
• Allergenen die aanwezig kunnen zijn op de productielijn en een risico vormen voor kruisbesmetting: gluten, sesam, soja, mosterd, noten.