Etymologiquement, le mot « céréale Etymologisch gezien werd het woord "graan" in het midden van de 18e eeuw gekozen ter ere van Ceres, de Romeinse godin van de oogst. Het vervangt de naam "tarwe" die in zeer algemene zin wordt gebruikt.
Na deze naamsverandering werd de benaming van het woord gereduceerd tot "niet-emulgerende (olieachtige) zaden die voor de mens gemakkelijk verteerbaar zijn en dus geen peulvruchten zijn. "Voorheen verwees de term "tarwe" naar alle eetbare granen die tot meel kunnen worden verwerkt, met inbegrip van peulvruchten in deze benaming.
Granen worden al eeuwenlang over de hele wereld verbouwd. Aangezien er een grote verscheidenheid aan is, zijn niet alle beschavingen rond dezelfde gebouwd.
In China, was het gierst, rijst en tarwe.
In sub-equatoriaal Afrika was gierst het meest verbouwde graangewas.
In Europa en het Midden-Oosten waren de tarwevelden het meest aanwezig.
In Noord-Amerika werd maïs het eerst ontdekt.
Het is dankzij de verbouw van granen dat deze beschavingen konden groeien en complexer werden. Door de betrekkelijk gemakkelijke opslag, de hoge opbrengst en de volledige samenstelling van de granen konden deze gemakkelijker worden verbouwd.
Les grains de céréales vu de plus près
Graankorrels hebben niet voor niets een belangrijke plaats in ons dieet. Ze bevatten veel verschillende voedingsstoffen zoals koolhydraten (in de vorm van zetmeel), sommige vetten (minder dan 5% van de korrel), mineralen en eiwitten (zoals gluten). Sommige granen kunnen ook worden geperst om er plantaardige olie uit te winnen.huile végétale.
Elke graankorrel bestaat uit drie afzonderlijke delen:
De enveloppe
De amandel
De kiem
Elk van deze delen bevat specifieke voedingsstoffen. Afhankelijk van de graansoort zullen de voedingsstoffen die in deze drie delen aanwezig zijn, variëren. Volkoren granen worden zo genoemd omdat zij de enige zijn die alle drie de bestanddelen hebben behouden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld geraffineerde granen die alleen de amandel hebben behouden.
Les grains les plus nutritifs
Granen en zaden zijn de grote vergeten in ons dieet. Over het algemeen worden ze terzijde geschoven bij gebrek aan kennis over hoe ze te bereiden, maar ze hebben ons wel heel wat voedingswaarden te bieden. Hier is een niet-uitputtende lijst van bepaalde granen en zaden om aan je dieet toe te voegen.
Lijnzaad is een goede bron van omega-3 en bevat antioxidanten die nuttig zijn tegen vrije radicalen in ons lichaam.
Chiazaden worden met de dag populairder in onze cultuur. Ze bevatten grotendeels dezelfde voedingsstoffen als vlas, namelijk omega-3 en vezels. Ze bevatten ook eiwitten, vitamine B9 en calcium.
Gerstgraan bestaat in twee vormen: parelgerst en gepelde gerst. Deze laatste is de voedzamere van de twee omdat hij nog de kiem bevat, in tegenstelling tot parelgort. Deze graansoort zit vol antioxidanten en vezels.
Boulgour is gekiemde durumtarwe, voorgekookt in stoom en vervolgens gedroogd en geplet. Het heeft de smaak van walnoten en bevat veel vitaminen, mineralen en vezels.
Spelt is een oude tarwesoort. Het bevat dezelfde voedingswaarden als tarwe en bulgur. Het komt voor in verschillende vormen: vlokken, granen en ook in pasta en brood.
Boekweit heeft dezelfde smaak als hazelnoten en het kan even duren voordat u aan deze smaak gewend bent. Deze graansoort is rijk aan vezels en eiwitten en bevat geen gluten.
Haver is zeer bekend in de vorm van vlokken, maar dit zijn slechts de verwerkte granen. Deze graansoort is zeer rijk aan vezels, eiwitten, maar ook aan vitaminen en mineralen. Haver heeft dus verschillende voordelen voor het lichaam.