We leven allemaal met verkeerde overtuigingen die ons leven kunnen ruïneren... Een van de hardnekkigste overtuigingen wordt al sinds onze vroegste kinderjaren geïnduceerd door de officiële media en reclame en door het traditionele gezondheidssysteem. Ik heb het over overtuigingen over koemelk.

Deze overtuigingen kunnen op verschillende manieren worden uitgedrukt:

• melk is goed voor je!
• melk zorgt voor calcium en sterke botten!
• om goed te groeien, moet je melk drinken...

Maar alleen al de observatie van de menselijke fysiologie zou ons moeten doen begrijpen dat melk alleen voedsel is voor zuigelingen. En zelfs dan moeten ze alleen de melk van hun eigen soort krijgen, d.w.z. moedermelk.

Vanuit fysiologisch oogpunt heeft het lichaam lactase nodig om de lactose in zuivelproducten te verteren. Lactose is een suiker die aanwezig is in melk. Dankzij de werking van lactase (een verteringsenzym) wordt lactose door middel van hydrolyse (oplossen in water) afgebroken in glucose en galactose. De melk is dan klaar om opgenomen te worden.

Vanaf de leeftijd van 18 maanden tot 4 jaar verdwijnt echter 90-95% van dit enzym en onderzoeken tonen aan dat op volwassen leeftijd slechts 25% van de mensen nog een beetje lactase heeft.

Bij afwezigheid van lactase onderneemt het lichaam andere acties om lactose te verteren. De suiker wordt omgezet door bacteriën in het spijsverteringsstelsel, wat resulteert in de productie van waterstof. Dit kan leiden tot een opgeblazen gevoel, darmkrampen, buikpijn en/of diarree. Dit wordt beschouwd als lactose-intolerantie.

Maar er zijn nog andere bestanddelen van koemelk die problematisch zijn: eiwitten, waarvan caseïne de bekendste is. Caseïne veroorzaakt gezondheidsproblemen die vaak ernstiger zijn dan de problemen die veroorzaakt worden door eenvoudige lactose-intolerantie. In dit geval kunnen we spreken van echte allergische verschijnselen, allergieën die zich kunnen uiten als de simpele aanwezigheid van slijm, sinusitis, hoesten of terugkerende KNO- en luchtweginfecties. Dit is iets om over na te denken bij de allerkleinsten, maar ook bij volwassenen.

Net als lactose, het belangrijkste eiwit in melk, wordt caseïne ook niet verteerd door het menselijk lichaam. In tegenstelling tot het vee voor wie deze melk bedoeld is, hebben mensen geen caseïne nodig. Volwassenen noch baby's hebben de enzymen die nodig zijn om deze complexe molecule te verteren. Naar schatting wordt slechts 50% van de caseïne verteerd (kinderen en volwassenen samen). Nogmaals, dit is een enzymatische incompatibiliteit. Sommige mensen hebben dezelfde incompatibiliteit met gluten, of beter gezegd met gliadine en glutenine, complexe eiwitten die in veel granen voorkomen (tarwe, gerst, haver, enz.). Het is de peptidase (DPP4) die verantwoordelijk is voor het reduceren van de complexe moleculen tot eenvoudige moleculen, zodat ze door het lichaam kunnen worden opgenomen. Dit natuurlijke proces is nodig om voedingsstoffen uit ingenomen voedsel te halen.

Door verschillende factoren is er vaak een tekort aan dit enzym. Als gevolg daarvan worden deze complexe eiwitten niet volledig afgebroken en blijven er residuen achter in het lichaam. Deze resten kunnen in de bloedbaan terechtkomen als gevolg van de verhoogde darmdoorlaatbaarheid die gemeengoed is geworden in onze bevolking. Deze afvalstoffen verstoppen het lichaam, irriteren de weefsels en creëren gevoeligheid voor dit type gif. In de loop der jaren kan de gevoeligheid voor bepaalde allergenen verergeren en zich uitbreiden naar andere natuurlijke elementen: andere voedingsmiddelen, maar ook stof, pollen, dierenharen, enz.

Wanneer lactose en caseïne niet worden opgenomen, produceren verschillende lichaamsweefsels overmatig veel slijm. Dit is een normale ontstekings- of immuunreactie, bedoeld om het lichaam te beschermen tegen agressieve stoffen. Deze kleverige afscheidingen zijn bedoeld om stof en microben af te voeren.

Op de lange termijn leiden deze reacties, die X keer herhaald worden, uiteindelijk tot ontstekingen en chronische immuunreacties (auto-immuunreacties). Natuurgeneeskundigen zijn zich terdege bewust van overtollig slijm. Ze vormen wat ze colloïdale overbelasting noemen. Deze overbelasting verstopt het lichaam en is moeilijk te verwijderen door de eliminatieorganen die emunctories worden genoemd.

Het slijm of de lijm die in grote hoeveelheden wordt afgescheiden, hoopt zich op in het lichaam en dringt uiteindelijk de sinus-, neus- en zelfs longholten binnen om te worden geëvacueerd.

Zuivelproducten op dierlijke basis (vooral koemelk, maar ook geiten- en schapenmelk) zijn ongelooflijke slijmverwekkers. Let hierop de volgende keer dat je zuivelproducten eet... En leg het verband met je loopneus als je niet verkouden bent, de 'kat' in je keel waardoor je de hele nacht 'schraapt', of de hoest en het sputum (= slijm) dat je 's ochtends ophoest omdat je lichaam zich probeert te ontdoen van wat het stoort.

De slijmproductie verergert allergieën, astma, eczeem, bronchitis, sinusitis, oorinfecties en terugkerende oorontstekingen.

Studies uitgevoerd in de Verenigde Staten door de American Academy of Allergy, Asthma and Immunology bevestigen deze beoordeling. Volgens Dr. Frank Osi is koemelk in de Verenigde Staten de belangrijkste oorzaak van voedselallergieën bij kinderen, in die mate zelfs dat bijna de helft van hen er een allergische reactie op ontwikkelt. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de hele wereld.

Dus als je kinderen, of kinderen in je familie of vriendenkring, vaak een verstopte neus hebben of vaak verkouden zijn of snotteren, kun je ze aanraden om geen dierlijke melkproducten meer te eten. Hun gezondheid zal er zeker op vooruit gaan... Volwassenen die lijden aan artrose, osteoporose, ontstekingsproblemen of andere chronische of auto-immuunziekten, kunnen alleen maar baat hebben bij het niet eten van zuivelproducten.

Biologische en natuurvoedingswinkels bieden momenteel een breed scala aan alternatieven op basis van de volgende ingrediënten plantaardige melken. En wees gerust, veel groenten en ook het gedroogde fruit waarvan deze plantaardige melk wordt gemaakt, zijn uitstekende bronnen van calcium.